کد مطلب:193992 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:168

طاعت و عبادت
كوشش در راه طاعت در صورتی مقبول است كه برای خدا باشد و انسان كارش به جایی نرسد كه كاسه داغ تر از آش شود. باید ملاك، خواست خدا باشد نه خواست بنده، و این خود نكته دقیقی است. روزی در ماه رمضان به همراه عده ای به دیدن مریضی رفتیم كه به علت بیماری نمی توانست روزه بگیرد. یكی از عیادت كنندگان گفت: ان شاء الله، تحمل این سختی ها برای شما اجر داشته باشد. آن بیمار عصبانی شد و گفت: من اجر نمی خواهم آجر می خواهم! چرا من نباید بتوانم روزه بگیرم؟! این قبیل سخنان وجهی ندارد، چرا كه كوشش و طاعت باید در چارچوب خواست و اراده ی خدا باشد. نمی شود شخصی كه در نماز ظهر حال خوشی پیدا كرده به جای چهار ركعت، پنج ركعت نماز بخواند و بگوید دیدم اگر در ركعت چهارم نمازم را سلام دهم حال خوشم را از دست می دهم. درست است كه اقبال در نماز شرط قبولی آن است، ولی باید در چارچوب خواست خدا باشد. مرحوم والد ما می فرمود: «شخصی ادعا می كرد كه من در طول عمرم هیچ گاه با تیمم نماز نخوانده ام». باید گفت عبادت و اخلاص خوب است، اما این آقا اگر در طول عمرش هیچ وقت وضیعتی برایش پیش نیامده كه وظیفه اش تیمم باشد كه هنری نكرده و به وظیفه اش عمل كرده، اما اگر چنین حالتی برایش پیش آمده ولی تیمم نكرده باشد (مثل آن كه غسل برایش ضرر داشته باشد، ولی با این حال تیمم نكند)، كار حرامی مرتكب شده است. ملاك در طاعت، خواست خدا است و اگر كسی پایش را فراتر از این حد بگذارد، مخالفت كرده است. باید كارها را «قربة الی الله» انجام داد. شخصی می گفت: من دیگر فلان كار خیر را انجام نمی دهم. پرسیدم: چرا؟ گفت: بعد از چهل سال كه با فلان آقا این



[ صفحه 203]



كار را انجام می دادم، چند روز پیش گفته بود مرا نمی شناسد. گفتم: شما كار خیر را برای آن آقا انجام می دادی یا برای رضای خدا بوده؟ خدا كه نگفته من فلانی را نمی شناسم. حال كه از دست این آقا ناراحتی از او دست بردار و با شخص دیگری همكاری كن. همكارت را عوض كن، ولی از كار خیر دست برندار.

حضرت امام صادق علیه السلام در این فقره شیعیان را به اقتدای صالحان فراخوانده و ویژگی های صالحان را نیز بر شمرده است. در پایان می فرمایند: اگر در به جا آوردن این اعمال به صالحان اقتدا نكنید، به مقام و منزلتی كه صالحان قبل از شما در نزد خدا یافتند، دست نخواهید یافت.



[ صفحه 205]